مجیک ماشروم ها، که به دلیل محتوای سیلوسایبین و سیلوسین به عنوان قارچهای توهمزا شناخته میشوند، از دوران باستان تا به امروز در فرهنگهای مختلف مورد استفاده قرار گرفتهاند. این قارچها به دلیل خواص روانگردانشان در آیینهای مذهبی، درمانی و تجربیات معنوی به کار رفتهاند. در این مقاله به بررسی تاریخچه مجیک ماشروم ها از دوران باستان تا دوران معاصر میپردازیم.
دوران باستان
-
آمریکای مرکزی و جنوبی:
- قدیمیترین شواهد استفاده از مجیک ماشروم ها به تمدنهای پیشا کلمبیایی در آمریکای مرکزی و جنوبی بازمیگردد.
- نقاشیها و آثار هنری یافت شده در مناطق مختلف مکزیک نشان میدهد که از مجیک ماشروم ها در مراسم مذهبی و آیینی استفاده میشده است. آزتکها این قارچها را “تئوناتاکاتل” (گوشت خدایان) مینامیدند و معتقد بودند که مصرف آنها ارتباط مستقیم با خدایان برقرار میکند.
-
تمدنهای بومی در آمریکای شمالی:
- برخی از قبایل بومی آمریکای شمالی نیز از مجیک ماشروم ها در آیینهای شفابخشی و معنوی استفاده میکردند. این قارچها در این فرهنگها به عنوان یک ابزار مقدس برای ارتباط با جهان ارواح و درمان بیماریها مورد استفاده قرار میگرفتند.
-
آفریقا:
- در مناطق مختلف آفریقا، به ویژه در مناطقی که قارچهای سیلوسایبین یافت میشوند، استفاده از این قارچها در مراسم مذهبی و شفابخشی رایج بوده است. برخی از قبایل آفریقایی از مجیک ماشروم ها برای ارتباط با نیاکان و درمان بیماریهای روحی استفاده میکردند.
دوران مدرن
-
کشف مجدد در قرن بیستم:
- در دهه 1950، روانپزشکی به نام گوردون واسون و همسرش والنتینا واسون، تحقیقاتی در مورد استفاده از مجیک ماشروم ها در فرهنگهای بومی مکزیک انجام دادند. آنها در سال 1957 مقالهای در مجله “لایف” منتشر کردند که باعث شد توجه عمومی به این قارچها جلب شود.
- در همان دوره، آلبرت هافمن، شیمیدان معروف که LSD را کشف کرده بود، موفق به جداسازی و سنتز سیلوسایبین و سیلوسین از مجیک ماشروم ها شد.
-
استفاده در دهه 1960 و 1970:
- با افزایش محبوبیت مواد روانگردان در دهه 1960، مجیک ماشروم ها نیز به عنوان یکی از ابزارهای تجربههای معنوی و گسترش آگاهی مورد استفاده قرار گرفتند. شخصیتهایی مانند تیموتی لری و ترنس مککنا نقش مهمی در معرفی و ترویج مصرف این قارچها داشتند.
- مصرف مجیک ماشروم ها در این دوره به عنوان بخشی از جنبشهای ضدفرهنگی و تجربیات معنوی و خلاقیت هنری مطرح شد.
-
تحقیقات علمی:
- در دهههای اخیر، تحقیقات علمی بیشتری در مورد خواص درمانی و روانگردان مجیک ماشروم ها انجام شده است. مطالعات نشان دادهاند که سیلوسایبین میتواند در درمان افسردگی، اضطراب، PTSD و وابستگی به مواد مخدر مفید باشد.
- در سال 2018، اداره غذا و داروی ایالات متحده (FDA) سیلوسایبین را به عنوان یک درمان تجربی برای افسردگی مقاوم به درمان معرفی کرد.
-
تغییرات قانونی:
- در سالهای اخیر، تغییرات قانونی در برخی کشورها و ایالتها به مصرف قانونی و کنترلشده مجیک ماشرومها کمک کرده است. برای مثال، ایالت اورگن در ایالات متحده در سال 2020 قانونی را تصویب کرد که استفاده از سیلوسایبین برای درمانهای روانپزشکی را مجاز میسازد.
نتیجهگیری
تاریخچه مجیک ماشروم ها نشان میدهد که این قارچها از دوران باستان تا به امروز در فرهنگها و تمدنهای مختلف به عنوان ابزارهای مذهبی، شفابخشی و روانگردان مورد استفاده قرار گرفتهاند. با افزایش تحقیقات علمی و تغییرات قانونی اخیر، مجیک ماشروم ها به عنوان یک گزینه درمانی معتبر برای برخی از مشکلات روانی و روحی مورد توجه قرار گرفتهاند. همچنان بحثهای زیادی در مورد مزایا و معایب مصرف این قارچها وجود دارد و تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز است.